بهروز غریب‌پور، نویسنده و کارگردان بسیار شناخته شده در حوزه‌های اپرا، تئاتر و نمایش عروسکی است. او در مقطع کارشناسی از دانشکده هنرهای زیبا در رشته هنرهای نمایشی فارغ‌التحصیل شد. سپس تحصیلات خود را در رشته کارگردانی در آکادمی هنرهای دراماتیک رم ادامه داد و در سال 1358 به ایران بازگشت. وی از سال 1360 تاکنون در دانشگاه‌های متعددی از جمله تهران، هنر، تربیت مدرس، صدا و سیما و سوره تدریس کرده است. غریب‌پور پس از میرزاده عشقی، کلنل محمد تقی خان وزیری و اسماعیل مهرتاش که کوشش‌هایی نافرجام برای دستیابی به اپرای ملی انجام دادند، با تاسیس یک تماشاخانه اختصاصی و تشکیل گروه ویژه اجرایی، قریب بیست سال است که هنرمندان بسیاری را در زمینه هنر اپرا از مرحله نوشتن تا اجرا تربیت کرده است. از بهروز غریب‌پور تا به امروز این اپراها به یادگار مانده است: رستم و سهراب، عاشورا، مولوی، حافظ، سعدی، خیام، لیلی و مجنون، مکبث، شیخ صنعان و دختر ترسا، اپرای عشق، همای و همایون و خواجوی کرمانی. همچنین، در کارنامه او نگارش، کارگردانی و طراحی صحنه و نور بیش از 50 نمایش در ایران و کشورهای مختلفی چون فرانسه، نروژ، چک، برزیل و ونزوئلا به چشم می‌خورد. وی مولف کتاب‌های بسیاری در حوزه نمایش است که از آن جمله می‌توان به نمایش عروسکی گام به گام (1370) و تئاتر در ایران (1384) اشاره کرد. او نمایشنامه‌های متعددی چون مرغ دریایی (1364)، قلعه حیوانات (1384)، بینوایان (1385) و کلبه عمو تم (1385) را نیز ترجمه و به چاپ رسانده است. غریب‌پور در حوزه فیلمنامه نویسی فیلم‌های بلند و کوتاه نیز آثار ارزشمندی را به رشته تحریر در آورده است که از جمله آن می‌توان به فیلمنامه فیلم دونده (۱۳۶۳) به کارگردانی امیر نادری اشاره کرد. لازم به ذکر است که بهروز غریب‌پور در کنار فعالیت‌های علمی و هنری، سوابق مدیریتی و اجرایی مهم و تاثیرگذاری را در سوابق خود دارد؛ از جمله ریاست مرکز آموزش تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. او بنیانگذار و مدیر فرهنگسرای بهمن، بنیانگذار و مدیر خانه هنرمندان ایران، مدیر کانون نمایش‌های عروسکی مرکز هنرهای نمایشی و ریاست انستیتوی نمایشگران عروسکی جهان WAP بوده و میراث ارزشمندی در کارنامه مدیریت فرهنگی خود دارد.