امیر خداوردی، داستان‌نویس و دین‌پژوه، متولد 1359 در تهران است. او فارغ‌التحصیل ادبیات فارسی در رشته ویرایش و نگارش و در مقطع کارشناس ارشد و دانش‌آموخته فقه و اصول در رشته دکتراست. عنوان پایان‌نامه او در مقطع کارشناسی ارشد «بلاغت پیرنگ با محوریت آیرونی از منظر کیرکگور در داستان سیاوش و داستان رستم و سهراب شاهنامه فردوسی» و عنوان رساله دکتری‌اش «آراء زبان‌شناختی سید مرتضی در مباحاث الفاظ علم اصول» بوده است.
خداوردی بیش از ده سال سابقه تدریس در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، پیرامون علوم ادبی (نحو، بلاغت، تحلیل ادبی متون دینی، غریب القرآن و اعجاز القرآن)، تفسیر و هرمنوتیک، داستان‌نویسی و نقد ادبی دارد.
او همچنین مقالات علمی‌پژوهشی بسیاری با موضوعاتی چون «ساختارگرایی در قرآن»، «زبانشناسی در مباحث الفاظ اصول فقه» و «نقش آیرونی در بلاغت پیرنگ» نگاشته است.
راهنمایی، مشاوره و داوری پایان‌نامه در زمینه بلاغت، معناشناسی و لغت‌شناسی متون دینی و داوری بخش نهایی جشنواره ادبی هنر آسمانی و جایزه ادبی کوچه بخش دیگری از فعالیت‌های ادبی او در این سال‌ها بوده است.
خداوردی تاکنون سه رمان نیز نوشته است که از میان آن‌ها رمان «آلوت» تحسین شده هیات داوران جایزه احمد محمود، نامزد نهایی جایزه جلال آل‌احمد و جایزه ادبی واو بوده است. رمان «آمین می‌آورم» او نیز برگزیده جشنواره اشراق شد.
تألیفات:
- درسنامه علم نحو (کتاب درسی). نشر مرکز تدوین متون حوزه علمیه، ۱۳۹۴
- آمین می‌آورم (رمان). نشر هیلا، 1394
- آلوت (رمان). نشر نگاه. 1396
- جنون خدایان (رمان). نشر ثالث، 1399
- آفتابگرفتگی (جستارهایی درباره‌ی رمان و مذهب). نشر برج، ۱۴۰۰
