هومن پناهنده متولد 1338 است. او سال 1369دوره فوق لیسانس رشته زبان‌شناسی دانشگاه تهران را با نگارش رساله‌ای با عنوان «ورود مفاهیم نو و تغییر در حوزه معنایی پس از سال ۱۳۵۷ در زبان فارسی» به راهنمایی علی محمد حق‌شناس به پایان برد.

اما با وجود علاقه‌ای که به زبان‌شناسی داشت، به صورت حرفه‌ای به دغدغه اصلی‌اش یعنی فلسفه پرداخت. در سابقه‌ی کاری پناهنده علاوه بر تدریس ترجمه، تدریس در دوره‌های زبان انگلیسی، زبان فارسی، زبانشناسی، تفکر نقادانه و فلسفه نیز هست. او کتاب‌های بسیاری را ویراسته است که در فهرست کتاب‌های ویراسته‌اش ترجمه‌هایی از عبدالله کوثری، حسن کامشاد و رضا رضایی وجود دارد.

 برخی از ترجمه‌ها:

درس هایی کوچک در باب مقولاتی بزرگ، لشک کولاکوفسکی( ترجمه مشترک با روشن وزیری)، طرح نو، 1381

دو مقاله: نامه به دوستی در غرب و حق ناحق بودن، (ترجمه مشترک با خشایار دیهیمی)، لوح فکر، 1383

سیمون وی، آن بگلی، ماهی، ۱۳۸۴

فلسفه علم، سمیر اکاشا، فرهنگ معاصر، 1387

غرب و غربیان در ادبیات داستانی ایران، نامک، 1399