فلسفه زیبایی

متافیزیک زیبایی، هرمنوتیک زیبایی

این دوره، در دو ترم با عناوین «متافیزیک زیبایی» و «هرمنوتیک زیبایی» برگزار می‌شود و ضمن معرفی آراء مهمترین متفکرین و فلاسفه در این دو مبحث، دیدگاه‌های آنها در خصوص مفهوم و کاربرد زیبایی مورد تحلیل قرار می‌گیرد. در ترم اول، نظریه زیبایی در یونان باستان و به‌ویژه نزد افلاطون تشریح شده و مسائل اساسی آن از جمله نظام مُثُل افلاطونی و جایگاه هنرمند در جمهوری افلاطون و سپس آراء ارسطو درباره محاکات، فضیلت و بوطیقا مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در بخش بعد حکمت مشاء (فارابی و ابن سینا) و تأثیر هنر در مدینه فاضله فارابی، نظریه زیبایی و کمال محسوس ابن سینا، سپس عرفان ابن عربی و نظریه زیبایی، ابداع و پیامبرانگی هنر نزد شیخ اشراق و در آخر زیبایی و وجود از دیدگاه ملاصدرا مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در بخش سوم آگوستین و مسیحیت قرون وسطی؛ پیوند معنای زندگی و زیبایی، همچنین کانت و یگانگی سوژه آزاد در آگاهی با ابژه طبیعت و هدف زیبایی تشریح می‌شود. در ادامه آغاز ایدآلیسم در دیدگاه فیخته، آغاز فلسفه هنر و نقش هنر در کنار دین و عقل به عنوان سه مجرای حرکت روح مطلق در جهان در نظریات هگل و در نهایت آراء هولدرلین شاعر پر آوازه آلمانی معرفی خواهند شد.
در ترم دوم این دوره، ضمن بررسی فیلسوفان دوره جدید، به مسائلی از جمله اسطوره، زبان و هندسه فهم در نسبت با زیبایی و هنر پرداخته خواهد شد. در ابتدا، فلسفه اسطوره به عنوان کهن الگو در درک ما از زیبایی تشریح می‌شود و در ضمن آن به آراء متفکرانی از جمله شلینگ و فروید اشاره خواهد شد. سپس به بررسی هرمنوتیک زیبایی و نقش فاهمه در دریافت جهان زیبا پرداخته می‌شود و در ضمن آن به آراء فیلسوفانی همچون نیچه، هایدگر، گادامر و دریدا نیز اشاره خواهد شد. در بخش آخر آراء علامه طباطبایی و تیلیش نیز در باب نسبت هنر و دین به اختصار مورد اشاره قرار خواهد گرفت.


مباحث اصلی در جلسات مختلف این دوره به شرح زیر می‌باشند: