تاریخ شروع:
|
تاریخ پایان:
|
شنبه | 17:00 | 20:00 |
شناخت قواعد و گذر از آنها
هنر فردا در نظر دارد به یکی از مهمترین دروس زیبائیشناسی سینما یعنی ترکیب بندی تصویری بپردازد. این درس نه تنها هنرجویان را با شیوه خواندن تصاویر سینمائی که درنهایت به تحلیل صحیح فیلم منجر میشود آشنا میکند، بلکه آنها را با چگونگی به کاربردن این اصول در هنگام فیلمسازی رهنمون مینماید. ترکیب بندی تصویری یکی از تحولبرانگیزترین عناصر سبکی سینما بوده و در حد فاصل دوران کلاسیک، مدرن و پست مدرن دائماً در حال تغییر و نوآوری بوده است. از آنجائی که سینما میراثخوار قرنها تجربه ترکیب بندی در نقاشی و نزدیک دو قرن چالش با نظم بخشیدن فرم در عکاسی بوده است. در نتیجه نظم بخشیدن به عناصر بصری در سینما از اصول بسیار با سابقه ای پیروی میکند. بر این اساس، در این کلاس هنرجویان می آموزند که چگونه عناصر بصری فیلمنامه خود را برای چیدمان خلاقی از قبیل نقطه گذاریهای کادری، انتخاب درست نقطه دید، تقسیم سطوح، ایجاد تعادل در وزن تصویریِ عناصر بصری، استفاده از داچ انگل طراحی کنند، به همان اندازه که بتوانند فضای تصویری را تقسیمبندی کرده، عمق تصاویر خود را با توجه به پرسپکتیو به معنی برسانند. علاوه بر این، هنرجویان خواهند آموخت که چگونه بر شئی و یا کاراکتر تاکید کرده، به درستی از خاصیت لنزها استفاده کنند، نسبت طول به عرض کادرهای خود را درست انتخاب کرده و تلاش کنند هنگام حرکت دوربین زیبائی ترکیب بندی را حفظ کنند و تا آنجائی که به این هنر مربوط است به رنگ و نورپردازی و کنتراست های وابسته به آن معنی ببخشند.
غایتاً هدف درس ترکیب بندی تصویری برای سینما آموختن مهارت هائی است که چگونه هر نما بتواند بیشترین مفهوم و معنی را القا کند. لیکن این نکته قابل ذکر است که هدف این کلاس صرفاً به معنی تاکید بر اصولی کلیشه ای نیست، بلکه نوآوری و شکستن قوانین و گذر از آنها به منظور حصول به سبک شخصی فیلمساز نیز مورد نظر خواهد بود. هنرجویان بایستی در نظر داشته باشند که ترکیب بندی تصویری سرانجام به سبک شخصی و جهان بینی آنها منجر شده و صرفاً در حد زیبائی صرف باقی نمیماند. در این ارتباط بسیاری از فیلمسازان صاحب دیدگاه شخصی هستند که نیاز به شناخت آنها آموختن چنین درسی را ضروری میکند. به منظور پیشبرد این درس قطعاتی از بهترین نمونههای سینمائی از میان کارهای فیلمسازان صاحبنامی چون ایزنشتاین، ولز، درایر، آنجلو پولوس، کوبریک، برگمان، و نوآورانی از قبیل لینچ، نولان، کار-وای، کلوی ژائو، ویراستاکول و اکرمن انتخاب شده و تاثیر کارهای آنها در تاریخ تحول این مقوله مورد بحث قرار خواهد گرفت.